اختلال مصرف الکل

اختلال مصرف الکل : اختلال مصرف الکل الگویی از مصرف الکل است که شامل مشکلاتی در کنترل نوشیدن، مشغول بودن به الکل یا ادامه مصرف الکل حتی زمانی که باعث ایجاد مشکل می شود، می شود. این اختلال همچنین شامل مصرف بیشتر نوشیدنی برای دریافت همان اثر یا داشتن علائم ترک در زمانی است که به سرعت نوشیدن را کاهش می دهید یا متوقف می کنید. اختلال مصرف الکل شامل سطحی از الکل است که گاهی اوقات الکلیسم نامیده می شود.

مصرف ناسالم الکل شامل هر گونه مصرف الکل است که سلامت یا ایمنی شما را به خطر می اندازد یا باعث سایر مشکلات مرتبط با الکل می شود. این همچنین شامل نوشیدن الکل می شود – الگویی از نوشیدن که در آن یک مرد پنج یا بیشتر در عرض دو ساعت یا یک زن حداقل چهار نوشیدنی در عرض دو ساعت می خورد. مصرف زیاد الکل خطرات قابل توجهی برای سلامتی و ایمنی ایجاد می کند.

اگر الگوی نوشیدن الکل شما منجر به ناراحتی و مشکلات قابل توجه مکرر در زندگی روزمره شما شود، احتمالاً به اختلال مصرف الکل مبتلا هستید. می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. با این حال، حتی یک اختلال خفیف نیز می تواند تشدید شود و منجر به مشکلات جدی شود، بنابراین درمان زودهنگام مهم است.

علائم

اختلال مصرف الکل بر اساس تعداد علائمی که تجربه می کنید می تواند خفیف، متوسط یا شدید باشد. علائم و نشانه ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

ناتوانی در محدود کردن مقدار الکلی که می نوشید
می خواهید میزان نوشیدنی خود را کاهش دهید یا تلاش های ناموفق برای انجام این کار
گذراندن زمان زیادی برای نوشیدن، دریافت الکل یا بهبودی پس از مصرف الکل
احساس میل شدید یا میل شدید به نوشیدن الکل
ناتوانی در انجام تعهدات عمده در محل کار، مدرسه یا خانه به دلیل مصرف مکرر الکل
ادامه نوشیدن الکل حتی اگر می‌دانید که باعث مشکلات جسمی، اجتماعی، کاری یا روابط می‌شود
کنار گذاشتن یا کاهش فعالیت ها و سرگرمی های اجتماعی و کاری برای مصرف الکل
استفاده از الکل در شرایطی که ایمن نیست، مانند هنگام رانندگی یا شنا
ایجاد تحمل نسبت به الکل به طوری که برای احساس تأثیر آن به مقدار بیشتری نیاز دارید یا از همان مقدار اثر کاهش یافته است.
تجربه علائم ترک – مانند حالت تهوع، تعریق و لرزش – زمانی که الکل نمی‌نوشید یا برای اجتناب از این علائم الکل می‌نوشید.
اختلال مصرف الکل می تواند شامل دوره های مست بودن (مسمومیت با الکل) و علائم ترک باشد.

با افزایش میزان الکل در جریان خون، مسمومیت با الکل ایجاد می شود. هر چه غلظت الکل خون بالاتر باشد، احتمال بروز اثرات بد بیشتر است. مسمومیت با الکل باعث مشکلات رفتاری و تغییرات روانی می شود. اینها ممکن است شامل رفتار نامناسب، خلق و خوی ناپایدار، قضاوت ضعیف، گفتار نامناسب، مشکلات توجه یا حافظه و هماهنگی ضعیف باشد. همچنین می‌توانید دوره‌هایی به نام «سیاه‌ها» داشته باشید، که در آن رویدادها را به خاطر نمی‌آورید. سطوح بسیار بالای الکل خون می تواند منجر به کما، آسیب دائمی مغز یا حتی مرگ شود. ترک الکل می تواند زمانی رخ دهد که مصرف الکل سنگین و طولانی مدت بوده و سپس متوقف شود یا تا حد زیادی کاهش یابد. ممکن است در عرض چند ساعت تا 4 تا 5 روز بعد رخ دهد. علائم و نشانه‌ها عبارتند از تعریق، ضربان قلب سریع، لرزش دست، مشکلات خواب، تهوع و استفراغ، توهم، بی‌قراری و آشفتگی، اضطراب و گاهاً تشنج. علائم می تواند به اندازه ای شدید باشد که توانایی شما برای عملکرد در محل کار یا موقعیت های اجتماعی را مختل کند.

موسسه ملی سوء مصرف الکل و الکلیسم یک نوشیدنی استاندارد را به عنوان یکی از این موارد تعریف می کند: