از دست دادن شنوایی

از دست دادن شنوایی : کم شنوایی زمانی است که شما قادر به شنیدن جزئی یا کامل صدا در یک یا هر دو گوش خود نباشید. کم شنوایی معمولاً به تدریج و در طول زمان رخ می دهد. مؤسسه ملی ناشنوایی و سایر اختلالات ارتباطی (NIDCD) منبع مورد اعتماد گزارش می دهد که حدود 25 درصد از افراد بین 65 تا 74 سال کم شنوایی را تجربه می کنند.

نام های دیگر کم شنوایی عبارتند از:

• کاهش شنوایی
• ناشنوایی
• از دست دادن شنوایی
• کم شنوایی هدایتی

سه قسمت اصلی گوش عبارتند از: گوش خارجی، گوش میانی و گوش داخلی. شنوایی زمانی شروع می شود که امواج صوتی از گوش خارجی به پرده گوش می گذرد، که قطعه نازکی از پوست بین گوش خارجی و میانی شماست. هنگامی که امواج صوتی به پرده گوش می رسد، پرده گوش به لرزه در می آید.

به سه استخوان گوش میانی استخوانچه می گویند. اینها عبارتند از چکش، سندان و رکاب. پرده گوش و استخوانچه ها با هم کار می کنند تا با حرکت امواج صوتی به سمت گوش داخلی، ارتعاشات را افزایش دهند. هنگامی که امواج صوتی به گوش داخلی می رسند، از طریق مایع حلزون گوش عبور می کنند. حلزون یک ساختار حلزونی شکل در گوش داخلی است. در حلزون گوش، سلول های عصبی با هزاران موی مینیاتوری متصل به آنها وجود دارد. این موها به تبدیل ارتعاشات امواج صوتی به سیگنال های الکتریکی کمک می کنند که سپس به مغز شما می رسد. مغز شما این سیگنال های الکتریکی را صدا تفسیر می کند. ارتعاشات صوتی مختلف واکنش های متفاوتی را در این موهای ریز ایجاد می کند و صداهای مختلفی را به مغز شما می رساند.

چه چیزی باعث کم شنوایی می شود؟

انجمن گفتار-زبان-شنوایی آمریکا (ASHA) گزارش می دهد که سه نوع اصلی کم شنوایی وجود دارد که هر کدام توسط عوامل زمینه ای مختلف ایجاد می شوند. سه علت شایع کاهش شنوایی عبارتند از افت شنوایی هدایتی، کم شنوایی حسی عصبی (SNHL) و کم شنوایی مختلط.

کاهش شنوایی هدایتی

کم شنوایی رسانایی زمانی اتفاق می افتد که صداها نتوانند از گوش خارجی به پرده گوش و استخوان های گوش میانی منتقل شوند. هنگامی که این نوع کم شنوایی رخ می دهد، ممکن است شنیدن صداهای ملایم یا خفه برای شما مشکل باشد. کم شنوایی هدایتی همیشه دائمی نیست. مداخلات پزشکی می تواند آن را درمان کند. درمان ممکن است شامل آنتی بیوتیک ها یا مداخلات جراحی مانند کاشت حلزون باشد. کاشت حلزون یک دستگاه الکتریکی کوچک است که در زیر پوست شما در پشت گوش قرار می گیرد. این ارتعاشات صوتی را به سیگنال های الکتریکی تبدیل می کند که مغز شما می تواند آن را به عنوان صدای معنی دار تفسیر کند.

کم شنوایی هدایتی می تواند نتیجه موارد زیر باشد:

• عفونت های گوش
• آلرژی
• گوش شناگر
• تجمع موم در گوش

یک جسم خارجی که در گوش گیر کرده است، تومورهای خوش خیم یا زخم مجرای گوش به دلیل عفونت های مکرر همه از دلایل بالقوه کم شنوایی هستند.

کاهش شنوایی حسی عصبی (SNHL)

از دست دادن شنوایی : SNHL زمانی اتفاق می افتد که به ساختارهای گوش داخلی یا در مسیرهای عصبی مغز آسیب وارد شود. این نوع کم شنوایی معمولا دائمی است. SNHL باعث می شود حتی صداهای متمایز، معمولی یا بلند را خفه یا مبهم به نظر برسانند.

SNHL می تواند ناشی از:

• نقایص مادرزادی که ساختار گوش را تغییر می دهند
• پیری
• کار در اطراف صداهای بلند
• ضربه به سر یا جمجمه
• بیماری منیر، که یک اختلال در گوش داخلی است که می تواند شنوایی و تعادل را تحت تاثیر قرار دهد.
• نوروم آکوستیک که یک تومور غیرسرطانی است که روی عصب متصل کننده گوش به مغز به نام “عصب حلزونی دهلیزی” رشد می کند.

عفونت ها

عفونت هایی مانند موارد زیر نیز می تواند به اعصاب گوش آسیب برساند و منجر به SNHL شود:

• سرخک
• مننژیت
• اوریون
• مخملک
• داروهای اتوتوکسیک

از دست دادن شنوایی : برخی از داروها به نام داروهای اتوتوکسیک نیز ممکن است باعث SNHL شوند. به گفته ASHA، بیش از 200 داروی بدون نسخه و نسخه ای وجود دارد که ممکن است باعث کاهش شنوایی شود. اگر داروهای سرطان، بیماری قلبی یا یک عفونت جدی مصرف می کنید، با پزشک خود در مورد خطرات شنوایی مرتبط با هر کدام صحبت کنید. (منبع)

برای مقالات مرتبط به این صفحه سری بزنید