تشخیص اضطراب در بیماران

تشخیص اضطراب در بیماران: اضطراب را نمی توان با یک آزمایش تشخیص داد. این بیماری اشکال مختلفی دارد و می تواند با سایر شرایط پزشکی همراه باشد. برای تشخیص دقیق آن، معاینه فیزیکی و سابقه شخصی ضروری است. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد فرآیند تشخیص اضطراب، ادامه مطلب را بخوانید.

در طول معاینه فیزیکی

شما باید با پزشک خود کاملاً صادق باشید. بسیاری از چیزها می توانند به اضطراب کمک کنند یا تحت تأثیر قرار گیرند، از جمله:

• بیماری های خاص
• داروها
• مصرف الکل
• مصرف قهوه
• هورمون ها

سایر شرایط پزشکی می توانند علائمی شبیه اضطراب ایجاد کنند. بسیاری از علائم اضطراب فیزیکی هستند، از جمله:

• قلب تپنده
• تنگی نفس
• تکان دادن
• عرق کردن
• لرز
• گرگرفتگی
• درد قفسه سینه
• تکان دادن
• خشکی دهان
• حالت تهوع
• استفراغ
• اسهال
• تکرر ادرار

پزشک شما ممکن است یک معاینه فیزیکی انجام دهد و آزمایش‌های مختلفی را برای رد شرایط پزشکی که علائم اضطراب را تقلید می‌کنند، تجویز کند. شرایط پزشکی با علائم مشابه عبارتند از:

• حمله قلبی
• آنژین
• افتادگی دریچه میترال
• تاکی کاردی
• آسم
• پرکاری تیروئید
• تومورهای غده فوق کلیوی
• یائسگی

عوارض جانبی برخی داروها مانند داروهای فشار خون بالا، دیابت و اختلالات تیروئید ترک برخی داروها، مانند داروهایی که برای درمان اضطراب و اختلالات خواب استفاده می شوند سوء مصرف یا ترک مواد

تست های تشخیصی

پیشنهاد می شود قبل از آزمایش های دیگر، یک پرسشنامه خودارزیابی را تکمیل کنید. این می تواند به شما کمک کند تصمیم بگیرید که آیا ممکن است اختلال اضطرابی داشته باشید یا ممکن است به موقعیت یا رویداد خاصی واکنش نشان دهید. اگر ارزیابی های خود شما را به این باور برساند که ممکن است یک اختلال اضطرابی داشته باشید، ممکن است پزشک از شما بخواهد که یک ارزیابی بالینی انجام دهید یا یک مصاحبه ساختاریافته با شما انجام دهید.

پزشک شما ممکن است از یک یا چند آزمایش زیر برای ارزیابی سطح اضطراب شما استفاده کند.

مقیاس اضطراب خود ارزیابی زانگ
آزمون زونگ یک پرسشنامه 20 سوالی است. از شما می‌خواهد اضطراب خود را از «کمی از زمان» تا «بیشتر اوقات» در موضوعاتی مانند:

• عصبی بودن
• اضطراب
• تکان دادن
• ضربان قلب سریع
• غش کردن
• تکرر ادرار
• کابوس ها

پس از تکمیل این آزمون، یک متخصص آموزش دیده پاسخ های شما را ارزیابی می کند.

مقیاس اضطراب همیلتون (HAM-A)

آزمون همیلتون که در سال 1959 ایجاد شد، یکی از اولین مقیاس های درجه بندی اضطراب بود. هنوز به طور گسترده در محیط های بالینی و تحقیقاتی استفاده می شود. این شامل 14 سوال است که به خلق و خوی، ترس ها و تنش ها و همچنین ویژگی های فیزیکی، ذهنی و رفتاری می پردازد. یک متخصص باید آزمون همیلتون را انجام دهد. (منبع)

برای مقالات مرتبط به این صفحه سری بزنید