بی اختیاری ادرار مداوم

بی اختیاری ادرار مداوم : بی اختیاری ادرار همچنین می تواند یک وضعیت پایدار باشد که در اثر مشکلات یا تغییرات فیزیکی زمینه ای ایجاد می شود، از جمله:

• بارداری. تغییرات هورمونی و افزایش وزن جنین می تواند منجر به بی اختیاری استرسی شود.
• زایمان. زایمان واژینال می تواند ماهیچه های مورد نیاز برای کنترل مثانه را تضعیف کند و به اعصاب مثانه و بافت حمایتی آسیب برساند و منجر به افتادگی (پرولاپسی) کف لگن شود. با افتادگی مثانه، رحم، رکتوم یا روده کوچک می‌توانند از موقعیت معمول به پایین رانده شده و به داخل واژن بیرون بزنند. چنین برآمدگی هایی ممکن است با بی اختیاری همراه باشد.
• با افزایش سن تغییر می کند. پیری ماهیچه مثانه می تواند ظرفیت مثانه برای ذخیره ادرار را کاهش دهد. همچنین با افزایش سن، انقباضات غیرارادی مثانه بیشتر می شود.
• یائسگی پس از یائسگی، زنان استروژن کمتری تولید می کنند، هورمونی که به حفظ سلامت پوشش مثانه و مجرای ادرار کمک می کند. بدتر شدن این بافت ها می تواند بی اختیاری را تشدید کند.
• پروستات بزرگ‌شده. به خصوص در مردان مسن، بی اختیاری اغلب ناشی از بزرگ شدن غده پروستات است، وضعیتی که به عنوان هیپرپلازی خوش خیم پروستات شناخته می شود.
• سرطان پروستات. در مردان، بی اختیاری استرسی یا بی اختیاری فوری می تواند با سرطان پروستات درمان نشده همراه باشد. اما اغلب، بی اختیاری از عوارض جانبی درمان سرطان پروستات است.
• انسداد. تومور در هر نقطه از مجرای ادراری می تواند جریان طبیعی ادرار را مسدود کند و منجر به بی اختیاری سرریز شود. سنگ های ادراری – توده های سخت و سنگ مانندی که در مثانه تشکیل می شوند – گاهی اوقات باعث نشت ادرار می شوند.
• اختلالات عصبی. مولتیپل اسکلروزیس، بیماری پارکینسون، سکته مغزی، تومور مغزی یا آسیب نخاعی می تواند با سیگنال های عصبی درگیر در کنترل مثانه تداخل داشته باشد و باعث بی اختیاری ادرار شود.

عوامل خطر

بی اختیاری ادرار مداوم : عواملی که خطر ابتلا به بی اختیاری ادرار را افزایش می دهند عبارتند از:

• جنسیت. زنان بیشتر در معرض بی اختیاری استرسی هستند. حاملگی، زایمان، یائسگی و آناتومی طبیعی زنان دلیل این تفاوت است. با این حال، مردانی که مشکلات غده پروستات دارند در معرض افزایش خطر بی اختیاری ادراری و سرریزی هستند.
• سن. با افزایش سن، عضلات مثانه و مجرای ادرار بخشی از قدرت خود را از دست می دهند. تغییرات با افزایش سن میزان ظرفیت مثانه شما را کاهش می دهد و احتمال ترشح غیرارادی ادرار را افزایش می دهد.
• اضافه وزن داشتن. وزن اضافی فشار روی مثانه و ماهیچه های اطراف را افزایش می دهد، که آنها را ضعیف می کند و اجازه می دهد ادرار هنگام سرفه یا عطسه نشت کند.
• سیگار کشیدن. مصرف دخانیات ممکن است خطر بی اختیاری ادرار را افزایش دهد.
• سابقه خانوادگی. اگر یکی از اعضای نزدیک خانواده به بی اختیاری ادرار، به خصوص بی اختیاری فوری، مبتلا باشد، خطر ابتلا به این بیماری در شما بیشتر است.
• برخی بیماری ها بیماری عصبی یا دیابت ممکن است خطر بی اختیاری را افزایش دهد. (منبع)

برای مقالات مرتبط به این صفحه سری بزنید