نوروم آکوستیک

نوروم آکوستیک : نوروم آکوستیک یک تومور غیرسرطانی است که روی عصب اصلی منتهی به گوش داخلی به مغز ایجاد می‌شود. این عصب را عصب دهلیزی می نامند. شاخه های عصب به طور مستقیم بر تعادل و شنوایی تأثیر می گذارد. فشار ناشی از نوروم آکوستیک می تواند باعث کاهش شنوایی، زنگ زدن در گوش و مشکلاتی در تعادل شود. نام دیگر نوروم آکوستیک شوانوم دهلیزی است.

یک نوروم آکوستیک از سلول های شوان که عصب دهلیزی را می پوشاند ایجاد می شود. نوروم آکوستیک معمولاً کند رشد می کند. به ندرت، ممکن است به سرعت رشد کند و به اندازه ای بزرگ شود که به مغز فشار بیاورد و بر عملکردهای حیاتی تأثیر بگذارد. درمان‌های نوروم آکوستیک شامل نظارت، پرتودرمانی و برداشتن جراحی است.

علائم

علائم نوروم آکوستیک اغلب به راحتی قابل فراموشی است و ممکن است سالها طول بکشد تا ایجاد شوند. علائم ممکن است به دلیل اثرات تومور بر شنوایی و اعصاب تعادل رخ دهد. این تومور همچنین می‌تواند بر اعصاب مجاور که عضلات صورت را کنترل می‌کنند، به نام عصب صورت، و حسی که به عنوان عصب سه قلو شناخته می‌شود، فشار بیاورد. عروق خونی یا ساختارهای مغز نیز ممکن است تحت تاثیر نوروم آکوستیک قرار گیرند.

همانطور که تومور رشد می کند، ممکن است احتمال بیشتری برای ایجاد علائم قابل توجه یا بدتر ایجاد کند.

علائم شایع نوروم آکوستیک عبارتند از:

• از دست دادن شنوایی، معمولاً به تدریج طی ماه ها تا سال ها. در موارد نادر، کاهش شنوایی می تواند ناگهانی باشد. کم شنوایی معمولا در یک طرف اتفاق می افتد یا در یک طرف بدتر است.
• صدای زنگ در گوش آسیب دیده که به عنوان وزوز گوش شناخته می شود.
• از دست دادن تعادل یا عدم احساس ثبات.
• سرگیجه.
• بی حسی صورت و به ندرت ضعف یا از دست دادن حرکت عضلات.
• به ندرت، نوروم آکوستیک ممکن است به اندازه کافی بزرگ شود که ساقه مغز را فشرده کند و تهدید کننده زندگی شود.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنید

اگر متوجه کاهش شنوایی در یک گوش، زنگ زدن در گوش یا مشکلات تعادلی شدید، به یک متخصص مراقبت های بهداشتی مراجعه کنید. تشخیص زودهنگام نوروم آکوستیک ممکن است به جلوگیری از رشد تومور به اندازه کافی برای ایجاد عوارضی مانند کاهش شنوایی کمک کند.

علل

علت نورومای آکوستیک گاهی اوقات می‌تواند به مشکلی در یک ژن در کروموزوم 22 مرتبط باشد. به طور معمول، این ژن یک پروتئین سرکوب‌کننده تومور تولید می‌کند که به کنترل رشد سلول‌های شوان پوشاننده اعصاب کمک می‌کند.

کارشناسان نمی دانند چه چیزی باعث این مشکل در ژن می شود. اغلب هیچ دلیل شناخته شده ای برای نوروم آکوستیک وجود ندارد. این تغییر ژن در افراد مبتلا به یک اختلال نادر به نام نوروفیبروماتوز نوع 2 به ارث می رسد. افراد مبتلا به نوروفیبروماتوز نوع 2 معمولاً رشد تومورها در شنوایی و اعصاب تعادل در دو طرف سر دارند. این تومورها به عنوان شوانوم دهلیزی دو طرفه شناخته می شوند.

عوامل خطر

نوروفیبروماتوز نوع 2

تنها عامل خطر تایید شده برای نوروم آکوستیک داشتن والدینی با اختلال ژنتیکی نادر نوروفیبروماتوز نوع 2 است. با این حال، نوروفیبروماتوز نوع 2 تنها حدود 5 درصد از موارد نوروم آکوستیک را تشکیل می دهد. مشخصه بارز نوروفیبروماتوز نوع 2 تومورهای غیرسرطانی روی اعصاب تعادل در دو طرف سر است. تومورها همچنین ممکن است روی اعصاب دیگر ایجاد شوند.

نوروفیبروماتوز نوع 2 به عنوان یک اختلال اتوزومال غالب شناخته می شود. این به این معنی است که ژن مربوط به این اختلال می تواند تنها توسط یکی از والدین به کودک منتقل شود. هر فرزند والدین مبتلا 50 تا 50 شانس دارد که آن را به ارث ببرد. (منبع)

برای مقالات مرتبط به این صفحه سری بزنید