تحریف های شناختی چیست؟

تحریف های شناختی چیست؟ تجربه افکار منفی روزانه معمول است، اما زمانی که این الگوهای فکری ثابت می‌شوند، می‌توانند در زندگی روزمره فرد تداخل ایجاد کنند. تحریف‌های شناختی افکار مغرضانه‌ای هستند که می‌توانند نگرش فرد به خود، زندگی، موقعیت‌های خاص روزانه، روابط و سایر افراد را مخدوش کنند. این افکار می توانند به بیماری های روانی مانند افسردگی و اضطراب کمک کنند.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد اینکه تحریف های شناختی چیست، علل احتمالی و راه های مدیریت آنها را بخوانید.

تحریف های شناختی چیست؟

به گفته انجمن روانشناسی آمریکا، تحریف شناختی یک روش تفکر نادرست است. این یک فرآیند ذهنی نسبتاً معمولی است که در همه افراد به درجات مختلف رخ می دهد. مغز این فیلترهای ذهنی را به عنوان میانبر ایجاد می کند تا بار پردازش بسیاری از اطلاعات را به یکباره کاهش دهد. با این حال، این می تواند باعث ساده سازی بیش از حد افکار پیچیده شود که می تواند باعث شود فرد احساس بدی نسبت به خود داشته باشد.

طبق یک مطالعه سال 2021، تحریف‌های شناختی می‌توانند به ایجاد و بدتر شدن شرایط سلامت روان مانند افسردگی کمک کنند. یادگیری شناسایی تحریف های شناختی می تواند به فرد کمک کند تا تفکر خود را اصلاح کند و خلق و خوی خود را بهبود بخشد.

انواع تحریف های شناختی

با درک ساختار تحریفات شناختی، فرد بهتر می تواند آنها را در الگوهای فکری خود شناسایی کند. در دهه‌های 1960 و 1970، آرون بک و دیگران تحقیقاتی را انجام دادند که منجر به ایجاد روش درمانی رایج درمان رفتاری شناختی (CBT) شد و مشخص کرد که حداقل 10 نوع منبع قابل اعتماد از تحریف‌های شناختی وجود دارد. درک این انواع برای موفقیت CBT ضروری است.

انواع عبارتند از:

• برچسب زدن: این واکنشی است که در آن شخصی خود را به شیوه ای کاملاً منفی طبقه بندی می کند، گاهی اوقات اما نه همیشه پس از یک رویداد ناموفق زندگی. به عنوان مثال، آنها پس از رد شدن از یک درخواست شغلی، خود را به یک “شکست” تقلیل می دهند.
• نادیده گرفتن موارد مثبت: شخص هر رویداد مثبتی را در زندگی خود کاهش داده و کاهش می دهد، آن را به شانس می اندازد یا به آن برچسب بی اهمیت می دهد.
• فیلتر ذهنی: این یک الگوی فکری است که حتی در مواجهه با اطلاعات متناقض، روی رویدادها یا افکار منفی متمرکز می شود.
• استدلال عاطفی: فردی که استدلال عاطفی دارد به احساسات خود اجازه می دهد تا آنچه را که به عنوان حقیقت باور دارند، بدون توجه به حقایق پیش روی خود دیکته کنند.
• فکر کردن: این تحریف شناختی باعث می شود افراد تصور کنند که افراد دیگر درباره آنها افکار منفی دارند، حتی اگر اینطور نباشد.
• فاجعه سازی: فردی که فاجعه آفرینی می کند، از آینده می ترسد و با وجود اینکه هیچ مدرکی مبنی بر امکان یا محتمل بودن آن پیامدها ندارد، پیامدهای منفی را پیش بینی می کند.
• تعمیم بیش از حد: این تحریف شامل این فرض است که یک رویداد منفی به این معنی است که همه رویدادهای آینده نتایج منفی خواهند داشت.
• شخصی سازی: فرد مبتلا به این تحریف معتقد است که همه رویدادهای منفی به نوعی تقصیر اوست.
• عبارات “باید”: ممکن است شخصی همیشه فکر کند که می توانسته یا باید کارهایی را در گذشته به شیوه ای خاص انجام داده باشد، حتی اگر اطلاعات لازم را نداشته باشد تا بداند چگونه باید عمل کند.
• تفکر همه یا هیچ: این شامل دیدن همه چیز به صورت سیاه و سفید یا یا-یا بدون در نظر گرفتن جزئیات یک موقعیت است.

علل و محرک ها

تحریف های شناختی می تواند بیانگر سوگیری های درونی قبلی فرد باشد. این افکار منحرف منفی احتمالاً احتمال افسردگی افراد را افزایش می دهد و منجر به پاسخ های رفتاری منفی می شود.

محققان این نظریه را مطرح می‌کنند که زمان‌های استرس بالا، مانند رویدادهای آسیب‌زا یا چالش‌های زندگی در دوران کودکی، می‌تواند تحریف شناختی را فعال کند. این ممکن است به عنوان یک سازگاری بقا و تکاملی برای ساده کردن فرآیند تفکر اتفاق بیفتد. (منبع)

برای مقالات مرتبط به این صفحه سری بزنید