درک هضم شیمیایی

درک هضم شیمیایی : هضم شیمیایی چیست؟ وقتی صحبت از هضم می شود، جویدن فقط نیمی از کار است. همانطور که غذا از دهان شما به سیستم گوارش شما می رود، توسط آنزیم های گوارشی تجزیه می شود که آن را به مواد مغذی کوچکتری تبدیل می کند که بدن شما به راحتی می تواند جذب کند.

این تجزیه به عنوان هضم شیمیایی شناخته می شود. بدون آن، بدن شما نمی تواند مواد مغذی را از غذاهایی که می خورید جذب کند.

برای اطلاعات بیشتر در مورد هضم شیمیایی، از جمله تفاوت آن با هضم مکانیکی، ادامه مطلب را بخوانید.

هضم شیمیایی چه تفاوتی با هضم مکانیکی دارد؟
هضم شیمیایی و مکانیکی دو روشی هستند که بدن شما برای تجزیه مواد غذایی از آن استفاده می کند. هضم مکانیکی شامل حرکت فیزیکی برای کوچکتر کردن غذاها است. هضم شیمیایی از آنزیم ها برای تجزیه غذا استفاده می کند.

درک هضم مکانیکی
هضم مکانیکی در دهان شما با جویدن شروع می شود، سپس به سمت چرخش در معده و قطعه بندی در روده کوچک حرکت می کند. پریستالسیس نیز بخشی از هضم مکانیکی است. این به انقباضات و شل شدن غیرارادی ماهیچه های مری، معده و روده برای تجزیه غذا و حرکت آن در سیستم گوارشی اشاره دارد.

هضم شیمیایی
هضم شیمیایی شامل ترشح آنزیم ها در سراسر دستگاه گوارش شما می شود. این آنزیم ها پیوندهای شیمیایی را که ذرات غذا را در کنار هم نگه می دارند، می شکنند. این باعث می شود که غذا به قسمت های کوچک و قابل هضم تجزیه شود.

چگونه با هم کار می کنند
هنگامی که ذرات غذا به روده کوچک شما می رسد، روده ها به حرکت خود ادامه می دهند. این به حرکت ذرات غذا کمک می کند و بیشتر آنها را در معرض آنزیم های گوارشی قرار می دهد. این حرکات همچنین به حرکت غذای هضم شده به سمت روده بزرگ برای دفع نهایی کمک می کند.

هدف از هضم شیمیایی چیست؟
هضم شامل مصرف بخش‌های زیادی از غذا و تجزیه آن‌ها به ریزمغذی‌هایی است که به اندازه کافی برای سلول‌ها جذب شوند. جویدن و پریستالسیس به این امر کمک می کند، اما ذرات را به اندازه کافی کوچک نمی کنند. اینجاست که هضم شیمیایی وارد می شود.

هضم شیمیایی مواد مغذی مختلف مانند پروتئین ها، کربوهیدرات ها و چربی ها را به بخش های کوچکتر تجزیه می کند:

چربی ها به اسیدهای چرب و مونوگلیسرید تجزیه می شوند.
اسیدهای نوکلئیک به نوکلئوتیدها تجزیه می شوند.
پلی ساکاریدها یا قندهای کربوهیدراتی به مونوساکاریدها تجزیه می شوند.
پروتئین ها به اسیدهای آمینه تجزیه می شوند.
بدون هضم شیمیایی، بدن شما نمی تواند مواد مغذی را جذب کند، که منجر به کمبود ویتامین و سوء تغذیه می شود.

برخی از افراد ممکن است فاقد آنزیم های خاص مورد استفاده در هضم شیمیایی باشند. به عنوان مثال، افراد مبتلا به عدم تحمل لاکتوز معمولا لاکتاز کافی، آنزیمی که مسئول تجزیه لاکتوز، پروتئین موجود در شیر است، تولید نمی کنند.

هضم شیمیایی از کجا شروع می شود؟

درک هضم شیمیایی : هضم شیمیایی در دهان شما شروع می شود. در حین جویدن، غدد بزاقی شما بزاق را در دهان آزاد می کنند. بزاق حاوی آنزیم های گوارشی است که فرآیند هضم شیمیایی را آغاز می کند. (منبع)